Ko gaat terug naar het jaar 1000

Bloei in de Middeleeuwen door warmte

Door de warmere zomers en de zachtere winters zijn de graanoogsten overvloedig. De boomgrens schuift op naar het noorden. De landbouwproductie neemt toe. In Vlaanderen groeien perziken. In Nederland en Zuid-Engeland kent de wijnbouw zijn grootste bloei. Het telen van druiven wordt zelfs in het zuiden van Scandinavië mogelijk. De wijnbouw verschuift later in de Kleine IJstijd (1430-1850) 500 kilometer naar het zuiden.

De warme periode tussen 950 en 1250 viel samen met een bloeitijd in de Middeleeuwen. De welvaart groeide. In de Middeleeuwse Warme Periode kwam de Europese kathedraalbouw tot grote bloei. De bevolkingsgroei was spectaculair: tussen 1000 en 1347 groeide in Europa het aantal inwoners van 35 miljoen naar 80 miljoen.

Klimaatwetenschappers weten niet hoe warm het in de Middeleeuwen precies was. De thermometer bestaat pas zo’n 300 jaar. Dus rechtstreekse metingen van voor die tijd bestaan er niet. Je moet het doen met dingen die 'dicht in de buurt' komen, bijvoorbeeld een lijst met de oogstdata van gewassen, boeken en geschriften waarin over het weer wordt gesproken, publicaties, dagboeken, schilderijen, tolgeldregistraties, en moderne metingen van ijskernen, koraalriffen of boomringen. Sommige wetenschappers beweren dat het warme klimaat alleen voorkwam op het noordelijk halfrond. Anderen zien sterke aanwijzingen dat ook het zuidelijk halfrond warmer was dan tegenwoordig. Aan de wijnbouw en landbouw kan men bepalen dat het in Noord-Europa en Groenland warmer was dan tegenwoordig.